Zaman, mekân ve bellek ötesi bir imge olarak devrimlerin, sokakların ve dağların da zamanı vardır. Ama bu “zaman”, egemenlerin muhalifleri “teslim alma zamanları” değildir. “Zaman mı? değil zaman/ Akan zaman değil mesafelerdir” (Cemal Süreya) Tarihin…
Read More
Zindandan çıktığımda okuduğum “BİZ” romanındaki içine düşüp çıkamadığım bir cümlenin içine “Ânı yaşa” vesilesiyle yeniden düştüm ki, beni kim çıkarabilir bilmem. “Ey geçmiş! silindikçe, silindikçe bugünle donanırsın./ Ey şimdi! geçmişle süslenirsin sen de./ Ey zaman aralıkları,…
Read More
Bir okur, eski zamanlarda gökyüzünü sürekli izleyip tabir eden rahipler gibi, sürekli anlam kovalayıp avlayarak, kültürel değerleri başkalarına taşıdıkça organik okur olabilir. Yazar-kitap ve okur arasındaki kültürel-siyasal, bireysel-toplumsal ilişkinin “sorunlu” olduğunu söylemek malumun ilamıdır. Bir…
Read More
Bir serserilik olarak okumak, ötekinin, ikinci üçüncü halkın tarihini okumak ve sınırları aşarak yeni mekânlara, yeni coğrafyalara taşınmaktır… Mağlûplara ve serserilere… Kitap okumak bir serseriliktir. Asi ve aksi sokak çocuğu olmaktır. Sıkça evden kaçmaktır kitap…
Read More
Can Yücel, sözcükleri kışkırtarak ve köpürterek Türkçe’nin yerleşik düzenini yıkma ustasıydı. “Ben kahraman değilim Demirel beni affedecekmişse Kolay gelsin! * Benim endişem Ya beni affetmeden önce Eceli gelip ölürse… * Ama onu affetmeye benim Sıkletim…
Read More
Her zamanki gibi, “azınlık kuşları” dediğim meydanın sahibi kuşlar havalanıp gelenlere yerlerini verdi. “Kayıp yakınları” deniyordu onlara… “Ne çok dikeni vardı ahlat ağacının Tanrım,/ Ulaşılmazdı,/ Sen sarılmak istesen ona,/ O sana sarılmazdı./ Ne çok dikenin…
Read More
Dünyaya bir idare lambası altında gelir. Savaşın ayakları altında ağlamayı öğrenir. Annesi, “dünyada biri olarak düşünemediği” kıymettedir. Âşık olduğu tüm kadınlar annesidir. “Benim çocuk dünyamdaki annem konuşmazdı. Göllere, kımıltısız, duru göllere benzerdi. Sessiz bakardı ve…
Read More
Bir yanda çan bir yanda ezan sesi, bir yanda iyiliğin bir yanda kötülüğün kol gezdiği Lefke’de büyüyen Memeler Dağı’nın çelimsiz çocuğuydu… Bir gün karanlığa dönerken yüzün/ önde durup Hayat Terazisi’nin,/ bir kefesinde gerçek, bir kefesinde…
Read More
Kürtçe ağıt yakılarak ağlanan bir cenaze… Kendi dilinde ağlayamayan Cemal. “Bakıcıdan öğrenilen” Türkçe’nin boğazında kalması… Bunlar, yakında en yakında olan şair arkadaşının onun şiirinin içine bakmaması ya da bakıp da görememesi değil midir? “Mahşerin…
Read More
“Yaşadığımız dünyada futbol terminolojisiyle ifade edilirse, kötülerin takımı 3-0 önde ve devre arasındayız. Ben bunun kaçınılmaz olduğunu kabul edemem” Jecques Derrida Sinop eski zamanlarda işaret/kerteriz noktasıydı. Bir şehre ne kadar uzak mesafe olduğu Sinop başlangıç…
Read More
