Ayşegül Gezgin 
Bu kitabı okumak, nefes kesici, macera dolu bir çizgi filmi izlemek gibi, bitirmeden önce başka bir şey yapmak istemezsiniz.
Fantastik, komik ve son derece eğlenceli bir kitap Babam Süt Peşinde. Sabah evden süt almak için çıkan ve geç gelen babanın, eve geldiğinde çocuklara başından geçenleri anlattığıdır hikaye. Yazarın hayal gücünün ucu bucağı yok, şaşkınlıkla okudum. Baba bakkaldan süt almış eve dönerken, onu uzaylılar kaçırır, bilim adamı bir dinozorla zamanda yolculuklar yapar, korsanlarla, vampirlerle maceralar yaşar. Baba hikayesini anlatırken bazen çocukların da; piranalar denizde olmaz ki tatlı suda olurlar, dinozor merdiveni nasıl tırmansın gibi müdahaleleri olur ya da midilliler de bu hikayede olsa, iyi niyetli vampirler niye yok yorumlarıyla hikayeyi yönlendirmek isterler. Kitabın bölümlere ayrılmamış olmasının da etkisiyle kahramanın her an hangi maceraya atlayacağı merak konusu oluyor, bir adım sonrası tahmin edilemiyor ve bu durum okumayı sürdürmeye teşvik ediyor. Zamanda gidip gelmeler ve paralel evren konuları bir parça kafa karışıklığına yol açabiliyor, özellikle benim gibi türün okumalarına aşina olmayanlar için. Baba asıl noktadan hiç uzaklaşmadığının göstergesi olarak sütten bahsetmeyi hiç ihmal etmiyor, neticede amacı sütü çocuklarına ulaştırmaktır, tüm maceralarında yer alan bir unsur oluyor sütün varlığı. “Süt varsa umut da vardır” der bir yerde ve hikayenin sonunda çocuklar anlattıklarına inanmadıklarında “Ama hepsi doğruydu kanıtlayabilirim” der, “işte süt burada”. Babanın maceralarında “kehanet”ler eksik olmuyor, kahramanımız çoğu zaman olayların kendi doğal akışı içinde gerçekleşmesine şahit oluyor, kimi zaman neye ihtiyaç duyarsa sanki “evrene mesaj göndermiş” gibi karşısına çıkıyor, belki açık açık olmasa da derinden mistik bir hava sezinlediğimi söylemeliyim.
Mizah, anlatımı güçlü kılmış. Karakterlerin kendilerine has konuşmalarının olması ve kendilerine özgü sözcükler türetmeleri ilgi çekici. İlk isimleri kendisinin verdiğini iddia eden dinozor Profesör Steg “Kişi-Taşıyıcı-Uçar-Küresi” diyor mesela balon için, “düğme” kelimesine ise teyzesinin adını vermiş olduğu için sadece düğme diyor. “Düğme mi? Basılacak-büyük-kırmızı-yassı-şey mi demek istiyorsun diye sordum. “Kesinlikle hayır. O bir düğme. Düğme Teyze’min adını verdim.” (sayfa 42) “Şimdi, bakalım bu gırandıldofere basarsak ne olacak,” dedi aşırı cıvık bir uzaylı. Duvara, büyük siyah parlak bir düğmenin yanına yapışmıştı. “Ona düğme deniyor,” dedim. “Saçma. Biz hepimizin halası Nessi Gırandıldoferin adını verdik ona dedi toparlak uzaylılar. (sayfa 90) Vampirlerin de kendilerine has konuşma tarzları vardır: “Bis daha kahfaltı etmedik,” dediler bize. Normalde kıfrım kıfrım solucanların üserine portakal suyu dökeris ve yeris. Portakal suyu dökünce solucanlar daha da kıfrım kıfrım olur. Tıpkı yürüyen spagetti gibi. Ama solucan yiyemesek yardımcıları da yeris, hatta kısarmış profesör de iyi gider.” (sayfa 75)
Kitap görsel açıdan çok dikkat çekiyor. Hemen her sayfada yer alan çizimler özellikle karakterlerin duygu durumlarını yansıtmaları açısından çok özeller ve hikaye ile öyle bir bütünlük içindeler ki bu çizimler olmadan kitap eksik kalırdı duygusuna kapılıyorum. Yazı karakterleri ve kelime dizilişi de görsel açıdan hikayenin akışına uygun olarak yer yer değişik biçimlerde düzenlenmiş, farklı bir hava katmış kitaba. Son olarak çevirmeni Karaböcü serisi (Günışığı Yayınları) ile tanıdığım yazar ve çevirmen Niran Elçi, çok başarılı.
Bu kitabı okumak, nefes kesici, macera dolu bir çizgi filmi izlemek gibi, bitirmeden önce başka bir şey yapmak istemezsiniz.
- Babam Süt Peşinde
- Yazar: Neil Gaiman
- Resimleyen: Skottie Young
- Çeviri: Niran Elçi
- Baskı Yılı: Nisan 2016, Üçüncü Baskı
- Sayfa Sayısı: 122 Sayfa
- Yayınevi: Tudem Yayınları
- Artık Bir Kitabım Var - 5 Nisan 2018
- 1980’lerin Nijeryası’nda bir hikaye: Benimle Kal - 13 Şubat 2018
- Martıya Uçmayı Öğreten Kedi - 28 Ekim 2017