Feride Cihan Göktan 
Çavdar Tarlasında Çocuklar… Bir kitap adı. Ama bazı kitaplar, bir kitaptan çok daha fazladır. İçindeki bir paragraf, bir cümle belki bir fotoğraf beyninizin içine yerleşir ve oraya kazınır. Hiç unutulacak gibi değildir artık o cümle, o paragraf veya o resim. Örneğin bu kitapta öyle bir cümle var ki asla unutulacak gibi değil.
“Sahi göl buz tuttuğunda ördekler nereye gidiyor?”
Başkahramanımız Holden hızlı yaşam akışı sırasında ergenliğinin tüm ateşini yaşarken buz tutan bir gölde ördeklerin nereye gittiğini merak eden, farkındalığı çok gelişmiş bir genç. Roman boyunca yaralı ruhu ile hep bu soruyu soruyor;
“Sahi göl buz tuttuğunda ördekler nereye gidiyor?”
Ve okuyucuyu da derinden etkiliyor tabii ki. Bunu biliyor muydunuz? Yazar sizin bu duyarsızlığınızı yüzünüze vurur gibi… Kendinizle yüzleştiriyor sizi.
Sahi göl buz tuttuğunda ördekler nereye gidiyor? Düşünüyorsunuz.
Bir kitap okurken güzel cümleler, betimlemelerin altını çizerim diğer çoğu okurun yaptığı gibi. Bu kitapta altını çizebileceğim edebi cümleler çok azdı. Sade cümleler ve konuşma diliyle kurgulanmış bir edebiyat eseri. Bir film seyrediyor gibi.
Holden varlıklı bir ailenin 17 yaşında haşarı şımarık, tembel, yalancı ve küfürbaz oğlu. Yani bir anti kahraman. Ama… Ama diyorum çünkü bu gencin bu uyumsuzluğu aslında çok duyarlı ve çok akıllı olması nedeni ile. Diğer sıradan çocuklardan farklı. Her zaman böyle farklı çocuklar vardır. Modern yaşamın o yalancı ve ikiyüzlülüğünün farkında. En yakın akrabalarının, çevresinin, hatta annesinin ve babasının yaşamlarındaki o çarpıklığı sahteliği keşfetmiş ve buna isyan eden bir genç.
“Bir okul ne kadar pahalı ise, orada o kadar çok hırsız olur” syf 10.
“Kız kardeşim Phobe’ye telefon ediyordum. Onunla mutlaka telefonla konuşmak istiyordum. Duyguları filan olan biriyle yani” syf 68
“Seni görmek ne harika” dedi bizim Liilian. Kesinlikle bir sahtekârdı.”Ağabeyin nasıl?” dedi. Zaten bilmek istediği de yalnızca buydu” syf 85
“Harikaymış. Nefret ettiğim bir sözcük varsa, o da bu harika sözcüğü. Ne kadar da sahte bir sözcük” syf 103
“Ben kalkmış jambonlu yumurta yerken birilerinin yalnızca kahve içip kızarmış ekmek yemesinden nefret ediyorum”. Say 106
Kitaptan bu alıntılar kesinlikle spoiler vermek amacıyla değil. Sadece Holden’ın isyankârlığının ne kadar masum ve gerçekçi olduğunu söylemek istiyorum. Modern dünyanın kirine pasına bulaşmış biz yetişkinlerin böyle akıllı duyarlı gençleri anlamamız ve sisteme düzene karşı gelişlerinde onları cezalandırmak ve dışlamak yerine kendimizi değiştirerek onları kazanmayı düşündürten bir kitap.
Holden kitabın sonunda kendi hayalinden bahsediyor: “Çılgın bir uçurumun yanında durup, çavdar tarlasında deli deli koşan çocukları tam uçuruma yaklaşmışken kurtarmak isterim.” Benim işim bu olmalı, diyor. Uçurumdan kurtarmak. Hepimizin düştüğü o uçurumdan. Yetişkinlerin kendilerine bile yabancılaşmış sahte hayatları. Modern yaşamın boşluklarına düşmüş, derin uçurumlarda kaybolan benliğimiz.
Çavdar Tarlasında Çocuklar, kesinlikle her ebeveynin okuması gereken bir edebiyat eseri. Bakınız bu güzel kitap hakkında Kitap Eki’ne yazılmış güzel bir yazı daha var. (https://kitapeki.com/holden-ile-cavdar-tarlasinda-karsilasma-2/) Lütfen onu da okuyun. Sonra gidip kitabı alınız. Pişman olmayacaksınız.
Hatta kitaba Salinger’in tabiri ile biteceksiniz.
Not: Gümüşlük Okuma Grubu tavsiyesi: (https://www.facebook.com/groups/1564196753834734/?tn-str=*F ) Çavdar Tarlasında Çocuklar ile birlikte Otomatik Portakal’ın (Anthony Burgess) birlikte okunması.
|
Tıp doktoru ve akademisyen. İzmir'de yaşıyor.
- YOKSULLUĞUN DERİN HALİ: AÇLIK - 18 Mart 2021
- Mahcubiyet ve Haysiyet - 7 Kasım 2020
- Martin Eden’i Okumak veya Okumamak - 22 Ağustos 2020
FACEBOOK YORUMLARI
One Comment
Ben bir ilkokul öğretmeniyim..Ve kitap hakkında yazılan bu yazı beni çok etkiledi..Sanki benim sınıfımda da “Çavdar Tarlası’da”olan bir ögrencim var..Bu kitabı mutlaka okuyacağım..Teşekkürler”J.D.Salinger” teşekkürler “Feride Cihan Göktan”