Korkut Akın 
Arka kapakta yer alan “Elinizdeki, içinde kuşlar havalanan bir billur cam kâse” betimlemesi Levent Cantek’in çok ve titiz çalıştığının da kanıtı bana sorarsanız.
Ekmek, özellikle kuzey yarımkürede beslenmenin temelini oluşturan buğdaydan yapılan temel besin kaynağı. Hele de bizim ülkemizde… Ekmek yemeden doymadığını iddia eden çok insan tanımışsınızdır. Yerel dilde ekmek eppeğe dönüşür, herkes de bilir ki bu, gerçekten de doyurucu ve bir o kadar da temel besindir.
Kuş söz konusu olunca, değeri düşmese de niceliği azalıyor ister istemez. Hem zaten kuş ağızlı, kuş gözlü, kuş kadar canı var tanımlamaları ün yanı sıra sevimliliği de taşıyor. Buna da bağlı olarak benimsenmemesi söz konusu değil.
Kültür dünyasının eppeği
Levent Cantek, küçük, ama bir o kadar da sevimli, az ama tıka basa doyurucu, içinde insanın güller açtıran tanımlamalarla “bizim” değerlerimizi kendi diliyle tanıtıyor bize. Nasıl sevimli, nasıl sıcak, nasıl da kucaklayıcı. Yazarlar, çizerler, şairler, sinemacılar, şarkıcılar geçidi bir boyutuyla. İletişim Yayınlarından çıkan Kuş Eppeği, adıyla doğru orantılı, küçük boyutlu da… Cebinize sığacak ve içinizden geçtiğinde -ilaç niyetine bile olur, sahi, ne sakıncası var- iki-üç tanım okuyacaksınız. İçiniz ferahlayacak, güller açacak yüzünüzde ve daha bir rahatlayacak o an sizin için.
Gırgır dergisini hatırlar mısınız, “Geçim derdini, can sıkıntısını, aşk yarasını, karı koca kavgasını şipşak keser, her derde devadır” yazardı başlığın hemen yanında. Denemesi çok kolay. Biraz okumayı seviyorsanız, biraz yazar/çizer/şair/şarkıcı ile ilgileniyorsanız müthiş keyif alacaksınız Cantek’in aforizmalarından.
Gözümü kapatıp bir sayfa açıyorum, şansıma. “…Sinemayı edebiyata yaklaştıran öncü. Dost tebessüm, dayanışma ölçeği, kibirsiz dinleyen…” satırlarını okuyorum Onat Kutlar için. Gözlerimin önüne geliyor Onat Ağabey. Üç sözcükle bu kadar mı geniş anlatılır, bu kadar mı geniş canlandırılır her şey. “Onat’ın Antep’i İshak. Onat’ın İstanbul’u Pera. Yoksulların sineması, hoyratlığa karşı iyicil ve masum çocuklar.” Bu kadarı yetiyor bana. Gözlerimi kapayıp onunla tartışmaya varan konuşmalarımızı anımsıyorum.
Bir başka sayfa… “Lavanta kokulu sohbetleri edebiyatın” kim acaba? İpucu geliyor: “Papyon ve ikindi kurabiyesi”. Doğan Hızlan’ı bu kadar güzel başka ne tanımlayabilir. Yaşar Kemal’den Ara Güler’e, Kemal Tahir’den Attila İlhan’a (Onu tanımlayan cümleleri de alıntılamak isterim, ama birini seçsem, diğerinin gönlü kalır. Cemal Süreya da yer alıyor bu sevimli eppekte) Suavi Sualp’ten, Öztürk Serengil’e, birçok kültür insanı… Kemal Sunal da var, Muazzez Abacı da…
Kuşlar havalanıyor…
Arka kapakta yer alan “Elinizdeki, içinde kuşlar havalanan bir billur cam kâse” betimlemesi Levent Cantek’in çok ve titiz çalıştığının da kanıtı bana sorarsanız. Elinizden bırakamayacaksınız… unutmayın, kitabın duası da yer alıyor… Amin niyetine, gülümsemeniz için.
|
Yeşilçam’da ve televizyonda film çekmesine rağmen kendisini kısafilmci olarak tanımlıyor. Birçok ödülü var…
YAZKO Somut’la başlayan yazma süreci -senaryoları saymazsak- Dünya Kitap’la gelişti, büyüdü. Cumhuriyet ve Radikal Kitap’ta da yazdı… Ataşehir Kültür Dergisi’nde (noter tasdikli 8 bin tirajlı) sürekli ve düzenli yazıyor. Yerel, bölgesel, sektörel gazetelerde de… hep sanat kültür üzerine.İnternet üzerinden kitap tanıtımları, kültür yazıları, film eleştirileri yazdığı siteler de var.
Sanatın savaşı yeneceğine inanıyor. Barış ve demokrasi istiyor.
- Hayata bir de bu “pencere”den bak!… - 9 Nisan 2020
- BİTMEYEN AŞK: İSTANBUL - 7 Aralık 2019
- Türkiye’nin Çilingir Sofrası: Rakı Gastronomisi - 3 Aralık 2019