'Sakladıklarım ve Saklandıklarım' Adlı Solo Heykel Sergisi Galeri Kambur’da • Kitap Eki

Genç Cam heykel Sanatçısı Ecem Yılmaz’ ın “ Sakladıklarım ve Saklandıklarım “ adlı solo heykel sergisi 13 – 27 Eylül 2021 tarihleri arasında Galeri Kambur’da.

SAKLADIKLARIM VE SAKLANDIKLARIM

Bir toplumun içinde hiçliği yaşamak. Hiçliğin tam ortasında kala kalmak. Bir yere ya da bir yerlere tutunmak belki de bir yerde saklanmak ya da sıkışmış olduğunu düşünmek. Büyük bir şehirde; kulelerin, gökdelenlerin arasında kalmak, bazen de insan kalabalığının içerisinde boğulmak. Sesinizin çıkmaması ya da bağırsanız bile kimsenin sizi duymaması. Her gün birbirini tekrarlayan o döngü ve sizin o döngü içerisinde kaybolmanız ya da toplumun içerisinde silikleşmenizi neden olur. Oysa aynı gökyüzü aynı toprak olmasına rağmen farklı insan yapılarıyla karşılaşıyoruz. Hiç şüphesiz her birimiz yeni günü farklı karşıladığımız gibi. Bazen o günlerin birinde bitti dediğimiz o anda yeniden başladığımız gibi ya da farklı bir yolla devam edişimiz gibi. Şehrin kaosunda sıkça yaptığımız hataları tekrarlıyoruz belki de yalnızlaşıyoruz ya da başka bir elle güçleniyoruz.

Eserlerimde anlatmak istediklerim bir döngünün var olduğunu ve o döngünün bir yerde kendini tekrar ettiğini bilmemiz. Başlangıç ve bitişin kısır bir döngü olduğunu bildiğimiz gibi…

Bütün gibi gördüğümüz her şey yarım ise birleşik gördüğümüz her şey kopmuş olabilir. Bazen de sökülmek üzere olan ilmeğin daha sonrasında sıkı sıkıya bağlı olduğunu gördüğümüz gibi…

Eserlerimde ele aldığım formun ya da formların içerisine, dış yüzeylerine yerleştirdiğim örgülerim bazen o formun yapısını bozabiliyor. Bize öğretilmiş bazı bilgilerin doğrultusunda o formun yapısı bize farklı gelse bile farklı bir yönden bakmamızı sağlıyor. Formun yapısına göre yerleştirdiğim örgüler bir şekilde kendini tamamlıyor ya da bizim bilgimize göre formu gözümüz tamamlıyor. Örgüler her zaman tek düzeyde oluşan ilmeklerin yanı sıra birbirini tutan ve iç içe giren sıkı ilmeklerden de oluşabiliyor. Bu ilmeklerde bize hayat döngüsünü ve içerisindeki kaosu bize gösteriyor. Bunları ifade ederken de camı kullanmamım sebebi camın yapısından kaynaklanıyor. Şehirde ve kendi benliğimizde oluşan bu kaosun içinde kırılganlığı, şeffaflığı ve parlak oluşu ile tam anlamıyla yaşanılan tüm duyguları yansıtmış oluyor. Tüm bu kaoslar yaşanırken de hayata belki de tek bir ilmekle bağlı kalmış oluyoruz, belki de o bağ asla kopmadan kalabildiği için tekrar hayata devam ediyoruz.