Arkadaş Z. Özger Belgeselinden İlk Fragman

Gazeteci ve belgeselci Ulaş Tosun’un Arkadaş Z. Özger’in izini sürdüğü belgeseli “Merhaba Canım”ın ilk fragmanı, şairin doğum gününde yayımlandı.

Candan Yıldız’ın T24’te yer alan habere göre, solun da resmi bir tarihi var… Bunun birçok nedeni olabilir. Geçmişin yasını tutarken seçici bir hafızanın ‘hassasiyeti’, ya da ‘yüzleşmeye’ fırsat vermeyen hep hayatta kalma refleksi… Ancak o tarihte ‘kurtarılması’ gereken gerçekler olduğu da başka bir gerçek.

Birbirini denetleyen çapraz sözlü tarih çalışmaları, otobiyografiler, belgeseller bu nedenle önemli.

Dev-Genç’in önemli isimlerinden Hüseyin Cevahir’in Maltepe’de öldürülmesinin ardından yazılan bir şiiri özellikle bir kuşak çok iyi bilir; Ahmet Kaya’dan Grup Yorum’dan, ve Ersan’dan (Ersan ve Dadaşlar)…

“Alnını dağ ateşiyle ısıtan,

yüzünü kanla yıkayan dostum.

Senin uyurken dudağında gülümseyen bordo gül,

Benim kalbimi harmanlayan isyan olsun.

Şimdi dingin gövdende uğultuyla büyüyen sessizlik.

Bir gün benim elimde patlamaya sabırsız mavzer olsun.

Başını omzuma yasla göğsümde taşıyayım seni.

Gövdem gövdene can olsun”

Dizeler, nasıl/neden öldüğüne dair anlatıların hâlâ ikna edici bulunmadığı Arkadaş Z.Özger’e ait…

25 yaşında ölümünün ardından basılan, “Şiirler” kitabında kimi şiirleri yanlış yansıtılan, kimi şiirleri ‘bireyci’ bulunarak seçkiye alınmayan Arkadaş. Z. Özger’in, dostu, arkadaşı Hüseyin Cevahir’e ‘Aşkla, sana’ ismiyle yazdığı şiir…

Belgeselci Ulaş Tosun “Merhaba Canım” belgeseli Arkadaş Z. Özger’le ‘gecikmiş bir tanışmaya’ aracı oluyor.

“Sol resmi tarih söyleminin dışında çıkarak, ataerki, sol ve ötekilik ile yoğrulan Arkadaş Z. Özger’in’ izini sürüyor. 50 yıllık bir ‘unutuşun’ ardından şairin dizelerinden yola çıkarak ‘kayıp’ portresini bugünle buluşturmayı hedefliyor.

Arkadaş Z. Özger’in hatırlanmayan ya da hatırlanmak istemeyen yanlarını ‘‘resmi tarih’ten kurtarmaya niyet ediyor. Bireyin tarihine de sadakati önceliyor.

Belgesel, dönemin sol rüzgarında politik kimliğini ‘toplumcu’ şiirlerine yansıtan, ama sadece o olmayan; ‘İçimde bir utanç çiçeği gibi büyüyor hü’ dizelerine yazacak kadar da duygularına/iç dünyasına ihanet etmeyen bir şairi anlatıyor.