Bahadır Elal 
“Her şey annemle babamın Kuş Cenneti’ne giderken beni nineme bırakmalarıyla başladı. Ninemi dokuz yıldır görmemiştim. On bir yaşında olduğuma göre, kendisiyle tanışıklığım iki yaşıma denk geliyordu. Yani pratikte onu hiç görmemiş sayılırdım. Bu durum beni çok endişelendirmişti. Ancak birkaç gün içinde ninemin dünyanın en eğlenceli, en akıllı, en iyi kalpli, kısacası en müthiş insanı olduğu ortaya çıktı. Ninemle yelken açtığımız birbirinden eğlenceli maceralara sizi de beklerim.”
Öğr. Gör. Bahadır Elal, İş Bankası Kültür Yayınları etiketiyle yayımlanan Dünyanın En Talihli Vapuru‘nun yazarı Gamze Sürcan‘la ir söyleşi gerçekleştirdi.
- Merhaba Gamze Hanım. Kendinizi bize tanıtır mısınız?
Merhaba. Ben Gamze Sürcan. 1986 yılında İstanbul’da doğdum. Gıda mühendisiyim, öğretim görevlisi olarak çalışıyorum. Bir yandan da yüksek lisans yapıyorum. Siz de benim gibi bu klasik bilgilerin birini tanımaya yetmediğini düşünüyorsanız, bir de şöyle tanışalım: Merhaba. Ben Gamze. Çocukken hep oyun oynadım. İlkokul yıllarım en sevdiğim zamanlarımdır. Okula bayılırım, onun için hala okuyorum ve bir okulda çalışıyorum. Hayal kurmayı çok severim. Bazen kendi kendime gülümseyerek gezdiğim olur. Yağmur yağarken, gezintiye çıkmış salyangozlara basmamaya çalışırım. Gün batımında gökyüzünde oluşan renklere bayılırım. Çoğu zaman içimden şarkı söyleyerek gezerim. Kumsalda saatlerce deniz kabuğu toplayabilirim. Bir de kitaplara bayılıyorum.
- Nevin Avan Özdemir editörlüğünde İş Bankası Kültür Yayınları’ndan çıkan Dünyanın En Talihli Vapuru adlı çocuk romanı sizin ilk kitabınız, tebrikler. Kitap nasıl ortaya çıktı?
Bir gün evde havalandırma bacasından gelen bir sesle yerimden sıçradım. Bir apartmanın orta katında yaşıyorduk, içeride nasıl bir şey olabilirdi ki? Yani nasıl en aşağıya düşmemişti, ya da en yukarıda değildi? Nasıl orada tutunuyordu? Hemen bizimkileri çağırdım. Sonunda içeri düşeni kurtardık. Bu bir güvercindi. Sonra onu balkondan dışarı saldık. Sonra kendi kendime dedim ki, ya bu bacamıza düşen kuş, talih kuşu olsaydı? Bu soru üzerine hayaller kurmaya başladım ve böylece kitabı yazmayı başladım.
- Kitapta koleksiyon önemli bir yer tutuyor, sizin koleksiyonunuz var mı? Koleksiyon ve koleksiyonerlik hakkında ne düşünüyorsunuz?
Kitabımda, göbek deliği pamuğu, denizkızı kuyruğu, muz etiketi, şiir ve pamuk helvadan bulut koleksiyonları var. Bu koleksiyonları duydukça kıkırdayasım geliyor. Üstelik sonuncusunu saymaksak, diğer koleksiyonlar gerçekten de var. Hatta benim de muz etiketi koleksiyonum var ve bir de Türk paraları koleksiyonuna sahibim.
Koleksiyon yapmanın insana kendini iyi hissettirdiğini düşünüyorum. İlla pahalı şeylerin koleksiyonu olması da gerekmiyor hani. Bir koleksiyon yapmaya başladığınızda, insanlarla konuşacak konunuz oluyor ve zamanla onların da sizin koleksiyonunuz için çaba sarf ettiğini görüyorsunuz ve bu sayede aranızda bir bağ oluyor. Üstelik koleksiyon parçaları toplarken, onları kim getirdi, nereden buldunuz gibi bir sürü hatırayı da biriktirmiş oluyorsunuz. Hatta çoğu zaman hatıralar koleksiyondan daha değerli oluyor, koleksiyonu sırf bunları hatırlamak için saklıyorsunuz.
- Şiir de önemli bir yer tutuyor kitapta, diğer türlerle ilgili çalışmalarınız var mı?
Şiir okumayı çok seviyorum. Birkaç şiir denemem olmuştu ama onlar da şiir görünümlü masal ve hikayelerdi. Şimdi kitabım için şiirler yazdım. Kitabımın, çocuklara şiiri sevdirmek için iyi bir yol olduğunu düşündüm. Sonra yeğenime kitaptaki şiirleri okurken, onun gülümsediğini gördüm. İşte istediğim buydu, bir çocuğun bir şiire gülümsemesi.
- Bence, kitap “Efsanevi Talih Kuşu”nun modern bir yorumuna benziyor. Kitaptaki ayrıntılar ve malzemeler de gerçekle hayal arasında gidip geliyor, öykü de çok gerçekçiyken birden fantastikleşiyor ama gerçekçi yanını bırakmıyor. Bunu biraz açıklayabilir misiniz, efsane mi bunu getirdi?
İnsanlar efsaneleri ve masalları zevkle dinliyor. Ben de onları gerçek hayata sokuyorum. Onları insanlara daha da yaklaştırıyorum. Hangimiz bir masalın, güzel bir filmin, çok sevdiğimiz bir kitabın içinde olmak istemedik ki?
- Kitapta “Oz Büyücüsü”ne bir gönderme var. Sevdiğiniz çocuk kitaplarından biri mi?
Kahramanlar tüm kitap boyunca onlara yardım edeceklerini düşündükleri efsanevi ve sihirli Oz’a ulaşmaya çalışırlar fakat kitabın sonunda Oz’un normal bir insan olduğu ortaya çıkar. Yine de Oz kendi çapında kahramanlara yardımcı olur, onları mutlu eder. Öyleyse Oz gerçekten de sihirlidir. İşte bu yüzden onu seviyorum.
- Başka sevdiğiniz çocuk kitapları var mı?
Bir çok! Roald Dahl’ın tüm kitaplarına bayılıyorum, onlar benim başucu kitaplarım. Daha küçük yaş grubunda ise Julia Donaldson bir harika. Onlardan başka Hayalet Gişe, Masalın Aslı, Uçan Sınıf, Küçük Prens, Çizgili Pijamalı Çocuk, Coraline, Gizli Bahçe, Konserve Kutusundaki Çocuk, Kim Takar Salatalık Kralı, Düşler Sirki, Kar Taciri ve Vahşi Şeyler Ülkesinde benim en sevdiğim çocuk kitapları arasındadır. Daha aklıma gelmeyen ve okumadığım nice kitaplar var.
- Peki bu kitapta yaşananlar İstanbul’dan başka bir şehirde olabilir miydi?
İstanbul o kadar büyük ki, bu masalı da içine aldı, aynı güzellikleri ile aklımızı başımızdan aldığı gibi.
Gamze Sürcan kimdir?
Gamze Sürcan, 1986’da İstanbul’da doğdu. 2009’da Trakya Üniversitesi Gıda Mühendisliği bölümünü bitirdi. Halen İstanbul Tıp Fakültesi’nde Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı’nda yüksek lisans yapmakta ve Plato Meslek Yüksekokulu’nda öğretim görevlisi olarak çalışmaktadır. Üniversite ve Notos Edebiyat Dergisi’nde deneme ve hikayeleri yayımlanmıştır.
- Dünyanın En Talihli Vapuru
- Yazar: Gamze Sürcan
- Resimleyen: Zeynep Dağgüden
- Türü: Çocuk – Okul Çağı, Roman (7-13+)
- Baskı Yılı: 2016
- Sayfa Sayısı: 112 Sayfa
- Yayınevi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
- Dünyanın En Talihli Vapuru - 24 Kasım 2016
FACEBOOK YORUMLARI
