
Orhan Berent’in hep doğru ata oynamak isterken hayat trenini kaçıranların hikayesini anlattığı son kitabı Clarke’ın Doru Tayları, 1970’ler İzmir’inin kozmopolit yapısını samimi bir dille okuruna sunarken kavuşmayı 13 yıl beklemiş bir aşka da ışık tutuyor.
Bir zamanlar bize ait olup da sonradan kaybettiklerimiz hala varmış gibi yapabilmemiz mümkün müydü? Onların geri gelmesini gerçekten istiyor muyduk; yalanlar dinlemek, aldatılmak pahasına? Hipodromu dolduran yarışseverleri bir kere daha yenilmeye, daha iyi yenilmeye güdüleyen o kuvvetli duygu neydi?
Alsancak Garı’ndan kalkıp kendi kaderlerine hükmedebilecekleri bir illüzyon yaratmaya çalışan 1970’in İzmirli yarışseverlerini Şirinyer Hipodromu’na taşıyan eski, derme çatma banliyö treni bizi yolcularının dünya savaşlarıyla, mübadele yıllarıyla çakışan hayatlarına doğru günübirlik bir gezintiye çıkarıyor. Her milletten insanın nefesini tutup izlediği yarışlar sırasında her defa bir başkasının geçmişine misafir olup şimdi herkesten gizlenilen yaraların nasıl açıldığına bakıyoruz.
Herkes buraya bir şeyler ödünç alarak, birilerini arkasında bırakarak gelirdi. Sıradan hayatlarından ödünç aldıkları sadece yitirdikleri paralar değil, geleceğe dair hayaller kurarken bir anda gerçeğin jilet gibi keskin tarafına yüzlerini döndürmenin sıkıntısıydı.
Por El Tiempo Que No Volvera… ( Zaman Geri Gelmeyeceğinden)
Hayat maddi gücü yerinde olmayanlar için başka bir hayatı düşlerken yaşanıp bitiyor gibiydi. Badirelere atılmadan yaşanacak heyecanlara muhtaçtı hepsi. Ama kahramanımız Şefik ilk gençlik yıllarından beri bu heyecanları bile hayatından kovmuş, serüvensiz yaşamayı seçmişti. Şimdiyse yarış pistlerinin kumlarında bir zamanlar atılamadığı maceraların sanki kırıntılarını arıyor, kokusunu aldığında da bir kuş misali gagasıyla toprağı eşelemekten geri kalmıyordu.
Fakat er geç Şefik de doğru ata oynamaktan vazgeçecek, kazandıklarını ve hayatta kalanları görmek için aynalara daha iyi bakacaktı. Çünkü ona göre aşinalık ve hüzün çifte kavrulmuş demirden leblebiydi.

- Clarke’ın Doru Tayları
- Yazar: Orhan Berent
- Türü: Roman
- Baskı Yılı: Kasım 2018
- Sayfa Sayısı: 220 Sayfa
- Yayınevi: DeliDolu Yayınları
- Olmaz denileni olduran güçlü kadınların sesi: Ben İstersem - 1 Mart 2019
- İki Mezarlığı Birbirine Bağlayan Köprü: Garipler Sokağı - 11 Şubat 2019
- Hayatla bütün hesaplarını gören bir ailenin hikayesi: Golovlev Ailesi - 6 Ocak 2019